موسسه اطلاعات مرغداری - اثر محاسبه مواد مغذي معادل مولتي آنزيم تجاري ناتوزيم- P در جيره غذايي بر عملكرد جوجه هاي گوشتي

اثر محاسبه مواد مغذي معادل مولتي آنزيم تجاري ناتوزيم- P در جيره غذايي بر عملكرد جوجه هاي گوشتي

اين آزمايش به منظور بررسي تاثير استفاده از مولتي آنزيم تجاري ناتوزيم-P در جيره جوجه هاي گوشتي و تصحيح مواد مغذي آزاد شده به وسيله آنزيم صورت گرفت. براي انجام اين آزمايش 96 قطعه جوجه نر سويه راس 308 در قالب طرح كاملاً تصادفي با 6 تيمار، 4 تكرار و 4 پرنده در هر تكرار مورد استفاده قرار گرفت. جوجه ها به مدت 42 روز با جيره هاي آزمايشي تغذيه شدند. براي انجام آزمايش 6 جيره (فاقد آنزيم به عنوان كنترل، فاقد آنزيم و درنظر گرفتن 100% مواد مغذي معادل آنزيم به عنوان كنترل منفي، حاوي آنزيم و بدون تصحيح براي مواد مغذي معادل آنزيم به عنوان كنترل مثبت، جيره هاي فرموله شده با احتساب 50، 100 و 120درصد مواد مغذي معادل آنزيم ) تنظيم گرديد. ميزان خوراك مصرفي، ضريب تبديل غذايي و افزايش وزن جوجه ها در سنين 21، 35 و 42 روزگي اندازه گيري شد. ميزان پاسخ ايمني جوجه ها به فيتوهماگلوتنين-P در سن 36 روزگي مورد اندازه گيري قرار گرفت. نتايج مربوط به افزايش وزن نشان داد كه بين تيمارها در هر يك از سنين ذكر شده تفاوت معني دار وجود داشت (01/0 >P). در سنين 21 و 35 روزگي، تيمار 50 درصد بيشترين افزايش وزن و تيمار كنترل منفي كمترين افزايش وزن را نشان داد، همچنين تيمار كنترل منفي در 42 روزگي نيز افزايش وزن كمتري را نشان داد. ضريب تبديل غذايي (خوراك مصرفي به ازاي هر واحد افزايش وزن) نيز بين تيمارها متفاوت بود (05/0 >P). تيمار كنترل منفي بالاترين ضريب تبديل را داشت و در مقايسه با تيمارهاي كنترل، كنترل مثبت و 50 درصد در سنين 21 و 35 و با تيمارهاي كنترل و كنترل مثبت در سن 42 روزگي تفاوت معني داري را نشان داد ولي با تيمارهاي 100 و 120 درصد تفاوت معني داري نشان نداد. نتايج مربوط به تفكيك لاشه نشان داد كه بين تيمارها از لحاظ درصد لاشه، سينه، ران و چربي حفره بطني تفاوتي وجود نداشت ولي از لحاظ درصد وزن سنگدان تفاوت معني دار مشاهده گرديد (05/0 >P). از لحاظ پاسخ ايمني تفاوت معني داري بين تيمارها مشاهده گرديد به طوري كه افزودن آنزيم موجب تقويت سيستم ايمني گرديد (05/0 >P). به طور كلي نتايج اين آزمايش نشان داد كه احتساب مواد مغذي معادل آنزيم به ميزان 50 درصد موجب عملكرد بهتري درمقايسه با ساير تيمارها گرديد به نحوي كه هزينه دان در اين تيمار براي يك كيلوگرم افزايش وزن نسبت به تيمارهاي كنترل و كنترل مثبت به ترتيب 4/4 و 5 درصد كاهش يافت.