موسسه اطلاعات مرغداری - بررسي صفات توليدي و پاسخ آنتي‌بادي به واكسن نيوكاسل در دو ژنوتيپ جوجه‌هاي گوشتي

بررسي صفات توليدي و پاسخ آنتي‌بادي به واكسن نيوكاسل در دو ژنوتيپ جوجه‌هاي گوشتي

به منظور ارزيابي صفات توليدي و پاسخ آنتي‌بادي به واكسن نيوكاسل از دو ژنوتيپ تجاري جوجه‌هاي گوشتي (آرين وراس ) به تعداد 600 قطعه در 12 قفس اجتماعي استفاده گرديد. جوجه‌ها تا سن 7 هفتگي از لحاظ درجه حرارت ، تغذيه و نور تحت شرايط استاندارد تجاري معمول پرورش يافتند و برنامه واكسيناسيون نيز طبق نياز و شرايط منطقه‌اي اعمال گرديد. براي سنجش ميزان مقاومت به بيماري نيوكاسل، در سنين 1، 10، 21، 35 و 49 روزگي، عيار آنتي‌بادي 40 قطعه جوجه گوشتي شماره‌دار كه بطور تصادفي از 4 قفس اجتماعي انتخاب شدند با استفاده از روش HI (ممانعت از هماگلوتيناسيون) تعيين گرديد. صفات توليدي مرتبط با رشد (وزن و افزايش وزن بدن) و خصوصيات لاشه (وزنهاي لاشه، ران، مابقي لاشه و چربي بطني) جوجه‌هاي گوشتي شماره‌دار هر 12 قفس اجتماعي (مجموعا 120 قطعه) اندازه‌گيري شدند. ضريب تبديل خوراك و مصرف خوراك نيز بصورت تجمعي براي هر قفس اجتماعي محاسبه گرديد. در پايان دوره پرورش ، براي بررسي ميزان تاثير تنشهاي ناشي از ركورد برداري بر روي عملكرد توليدي، صفات وزن بدن، وزن لاشه و وزن چربي بطني كليه جوجه‌ها اندازه‌گيري شد. نتايج حاصله نشان دادند كه گروه ژنتيكي (ژنوتيپ ) بر روي توليد آنتي‌بادي عليه واكسن نيوكاسل در مقاطع سني مختلف اثر معني‌داري ندارد ولي تاثير جنس در سنين 1 تا 35 روزگي معني‌دار بود (P<0/05)، بطوريكه در 1 روزگي، جنس ماده عيار آنتي‌بادي بالاتري داشت ولي در سن 35 روزگي جنس نر داراي آنتي‌بادي بيتشري بود. گروه ژنتيكي همچنين بر روي صفات مرتبط با رشد (وزن بدن و افزايش وزن) و صفات تغذيه‌اي (مصرف خوراك و ضريب تبديل خوراك ) نيز تاثير معني‌داري نداشت ولي تاثير جنس بر روي صفات مرتبط با رشد با افزايش سن نمايانتر مي‌شد به نحويكه در سنين 35 تا 49 روزگي كاملا معني‌دار بود (P<0/01) و جنس نر سرعت رشد بالاتري نسبت به جنس ماده دارا بود. در مورد تاثير گروه ژنتيكي بر روي صفات لاشه نيز بجز در مورد درصد ران كه ژنوتيپ آرين برتري معني‌داري داشت (P<0/05) در بقيه صفات اثر معني‌داري مشاهده نشد ولي در مورد تاثير جنس بر روي صفات وزنهاي لاشه، سينه، ران، مابقي لاشه و دردصدهاي ران و چربي بطني كه كاملا معني‌دار بود (P<0/01) بطوريكه در اعظم صفات لاشه بجز درصد چربي بطني جنس نر برتري مشهودي داشت . در مورد تاثيرپذيري ژنوتيپهاي آرين وراس از تنشهاي ناشي از ركوردبرداري نيز، ژنوتيپ آرين عملكرد بهتري از نظر وزن بدن و وزن لاشه نشان داد. همبستگي‌هاي بين پاسخ آنتي‌بادي عليه واكسن نيوكاسل در سنين مختلف عمدتا پايين و غير معني‌دار بودند و تنها همبستگي بين ميزان آنتي‌بادي در سنين 35 و 49 روزگي خيلي معني‌دار (P<0/01) و برابر 0/371 بود. صفات مرتبط با رشد خصوصيات لاشه، همبستگي معني‌دار در حد متوسط تا بالا داشتند. همبستگي بين مصرف خوراك در سنين مختلف در دامنه‌اي از 0/282 تا 0/799 واقع شده بودند، در صورتيكه بين مصرف خوراك و ضريب تبديل خوراك تنوع بالايي را نشان داد. همبستگي بين صفت توليد آنتي‌بادي و صفات مرتبط با رشد نيز غيرمعني‌دار و پايين برآورد گرديد كه بيانگر مستقل بودن اين صفات از يكديگر مي‌باشد.