موسسه اطلاعات مرغداری - تاثير تزريق داخل بطن مغزيCNQX بر اخذ غذا و آب تجمعي در جوجه

تاثير تزريق داخل بطن مغزيCNQX بر اخذ غذا و آب تجمعي در جوجه

سابقه و هدف: مطالعات انجام شده پيرامون مكانيسم هاي فيزيولوژيك تنظيم اشتها در پستانداران و پرندگان نشان دهنده دخالت دو دسته از عوامل محيطي و مركزي است .گلوتامات به عنوان مهمترين ميانجي عصبي تحريكي، در كنترل مركزي و محيطي اخذ غذا در پستانداران و پرندگان نقش دارد. تزريق داخل بطن مغزي گلوتامات و آگونيست هاي آن منجر به كاهش شديد اخذ غذا شده است. گيرنده هاي يونوتروپيك گلوتامات شامل گيرنده هاي NMDA وغير AMPA، Kainate) NMDA) مي باشد. در اين مطالعه اثرات تزريق داخل بطن مغزي CNQX به عنوان آنتاگونيست گيرنده هاي AMPA، Kainate در ميزان اخذ غذا و آب تجمعي جوجه مورد بررسي قرار گرفت .
مواد و روشها: هنگامي كه جوجه ها به وزن 700 تا 750 گرم مي رسيدند، پس از بيهوشي تحت عمل جراحي آسپتيك قرارگرفته و در بطن جانبي مغز آنها كانول گذاري صورت مي گرفت. اين مطالعه در چهار گروه آزمايشي يعني يك گروه شاهد و سه گروه تيمار كه در هر گروه 9 پرنده قرار مي گرفت، انجام شد. پس از تزريق غلظت هاي مختلف دارو ميزان اخذ غذا و آب تجمعي در دقايق 15 ، 30 ، 60 ، 120 و 180 اندازه گيري شد .
يافته ها: تزريق درون بطن مغزي CNQX به طور معني داري باعث افزايش اخذ غذاي تجمعي در مقايسه با گروه كنترل شد(P<0/05)، كه اين اثر وابسته به مقدار بود. همچنين تزريق داخل بطن مغزي CNQX باعث كاهش اخذ آب تجمعي به صورت معني دارشد (P<0/05)، كه اين اثر نيز وابسته به مقدار بود.
نتيجه گيري: براساس نتايج حاصل از اين مطالعه گيرندههاي غيرnon NMDA) NMDA) در كاهش اخذ غذا نقش دارند. گيرندههاي Kainate و AMPA در بروز اثرات تحريكي گلوتامات در اخذ آب در جوجه موثرند.