موسسه اطلاعات مرغداری - تعيين فاكتور ابقاي بيكربنات به منظور استفاده در روش اكسيداسيون اسيد آمينه شاخص در مرغ هاي مادر گوشتي

تعيين فاكتور ابقاي بيكربنات به منظور استفاده در روش اكسيداسيون اسيد آمينه شاخص در مرغ هاي مادر گوشتي

احمد حسن آبادي ، حسن نصيري مقدم ، حسن كرمانشاهي ، جواد پوررضا ، داگلاس كورور

در اين آزمايش هفت قطعه مرغ مادر گوشتي در سن 60 هفتگي، سوند گردني را از طريق جراحي دريافت کردند. از تزريق وريدي بيکربنات نشان دار به مدت دو دوره 30 ساعتي جداگانه (مطالعه اول و دوم) براي تعيين ابقاي کربن نشان دار استفاده شد. دو ساعت پس از شروع تزريق وريدي بيکربنات، دفع دي اکسيد کربن نشان دار تنفسي پرندگان به حالت ثابت رسيد. در اين حالت، ميزان بازيافت و ابقاي دي اکسيد کربن نشان دار در مطالعه اول به ترتيب 91.09 و 8.91 درصد و در مطالعه دوم به ترتيب 87.55 و 12.45 درصد بود. به طور کلي ميانگين بازيافت دي اکسيد کربن نشان داد تنفسي در اين آزمايش، 89.32 درصد و ابقاي آن 10.68 درصد تعيين گرديد. تخم گذاري و يا عدم تخم گذاري و دوره نوري آزمايش اثر معني داري (P<0.05) برابقاي دي اکسيد کربن نشان دار نداشت. پرندگان پس از تغذيه در مقايسه با زمان عدم تغذيه، به طور معني داري دي اکسيد کربن نشان دار تنفسي کمتري دفع کردند. با توجه به نتايج اين آزمايش، در صورت استفاده از اطلاعات تصحيح نشده براي کربن نشان داد باقي مانده در بدن در آزمايش هاي مربوط به تعيين احتياجات اسيدهاي آمينه با روش اکسيداسيون اسيد آمينه شاخص، تخمين احتياجات در مرغ هاي مادر گوشتي با 10.68 کاهش همراه خواهد بود.

کليدواژگان: اكسيداسيون اسيد آمينه شاخص ، فاكتور ابقاي بيكربنات ، بيكربنات نشان دار ، كربن نشان دار ، تزريق مداوم ، مرغ مادر گوشتي