موسسه اطلاعات مرغداری - كارايي روش هاي مختلف تجويز زودهنگام پروبيوتيك بر كاهش استقرار سالمونلا در بلدرچين ژاپني

كارايي روش هاي مختلف تجويز زودهنگام پروبيوتيك بر كاهش استقرار سالمونلا در بلدرچين ژاپني

تعداد 270 عدد تخم نطفه دار بلدرچين در 9 گروه 30 تايي در دستگاه جوجه كشي خوابانيده شدند. گروه هاي آزمايشي شامل: شاهد منفي (بدون چالش با سالمونلا)، شاهد (چالش با سالمونلا) و گروه هاي دريافت كننده پروبيوتيك (تزريق به تخم، افشانه بر روي جوجه يك روزه، گاواژ دهاني، تلقيح به كلوآك و سه گروه تلفيقي: تلقيح به كلوآك و تزريق به تخم، تلقيح به كلوآك و افشانه و تلقيح به كلواك و گاواژ دهاني) بودند. به هر گروه 15 قطعه جوجه اختصاص داده شد. جوجه هاي تمامي گروه هاي آزمايشي به جز گروه شاهد منفي، 36 ساعت پس از دريافت پروبيوتيك، با 104×75/1 واحد تشكيل دهنده كلني در ميلي ليتر كشت تازه سالمونلا انتريتيديس از راه دهان چالش داده شدند. بررسي جاي گيري سالمونلا در محل لوزه هاي سكومي، يك روز پس از چالش، با استفاده از محيط هاي كشت غني كننده و اختصاصي سالمونلا بر روي 12 قطعه جوجه بلدرچين انجام شد. در سن 8 روزگي، وزن بدن و اندام هاي بورس فابريسيوس، طحال و جگر ثبت گرديد. كارايي روش هاي مختلف تجويز زودهنگام پروبيوتيك بر جاي گيري سالمونلا در دستگاه گوارش بلدرچين معني دار بود (01/0 >P). تنها كاربرد پروبيوتيك به روش افشانه كاهش فاحشي در استقرار سالمونلا در مقايسه با ساير روش هاي تجويز پروبيوتيك داشت. بالاترين وزن بدن در گروه دريافت پروبيوتيك از راه دهان مشاهده شد (05/0 >P). روش تجويز پروبيوتيك بر وزن نسبي جگر و بورس تاثير معني داري داشت (05/0 >P).

کليدواژگان: بلدرچين، پروبيوتيك، سالمونلا، روش تجويز، پيشگيري