موسسه اطلاعات مرغداری - بررسي اثرات استفاده از دو نوع زئوليت طبيعي در جيره هاي غذايي بر عوامل بيوشيميايي خون ، وزن نسبي اندام هاي داخل بدن و عملكرد جوجه هاي گوشتي

بررسي اثرات استفاده از دو نوع زئوليت طبيعي در جيره هاي غذايي بر عوامل بيوشيميايي خون ، وزن نسبي اندام هاي داخل بدن و عملكرد جوجه هاي گوشتي

هوشنگ لطف الهيان ، فريد شريعتمداري ، محمود شيوازاد ، سيداحمد ميرهادي

به منظور بررسي اثرات استفاده از سطوح مختلف دو نوع زئوليت طبيعي در جيره هاي غذائي بر عوامل بيوشيميائي خون، وزن نسبي اندامهاي داخل بدن و توان توليدي جوجه هاي گوشتي، آزمايشي در قالب طرح آماري كاملاً تصادفي به روش فاكتوريل به مدت 56 روز بر روي 640 قطعه جوجه گوشتي از هيبريد تجارتي اربورايكرز انجام شد. جيره هاي آزمايشي براي سه دوره پرورش، آغازين، رشدي و پاياني با استفاده از دو نوع زئوليت طبيعي ( هيولانديت و كلينوپتيلوليت ) در چهار سطح ( 0، 2، 4 و 6 درصد ) به نحوي تهيه شدند كه انرژي قابل سوخت و ساز ، پروتئين و ساير مواد مغذي در آنها يكسان بود. فاكتور هاي بيوشيميائي خون شامل ميزان گلوگز، اسيد اوريك، كلسترول، تري گليسيريد، كلسيم، فسفر، پروتئين، آلبومين، كراتينين، فعاليت آنزيم هاي اسپارتات ترانس اميناز
( AST ) و آلكالين فسفاتاز ( ALP ) در سنين 21، 42 و 49 روزگي به تفكيك جنس مورد بررسي قرار گرفتند. وزن نسبي اندامهاي داخل بدن ( پيش معده، سنگدان، كبد، قلب، طحال و كليه ها ) نيز در سنين فوق به تفكيك جنس و صفات افزايش وزن، خوراك مصرفي و ضريب تبديل غذائي هر هفته تا پايان آزمايش و نيز در دوره هاي مختلف در مخلوط دو جنس مورد بررسي قرار گرفتند. براي بررسي اثرات اقتصادي جيره هاي آزمايشي در پايان هفته هاي 3 ، 6 ، 7 و 8 هزينه خوراك به ازاي هر كيلو گرم افزايش وزن و نيز شاخص توليد در تيمارهاي مختلف محاسبه و مورد مقايسه قرار گرفت.
نتايج تجزيه و تحليل آماري داده هاي بدست آمده نشان داد در كل دوره نوع زئوليت در جيره بر فاكتورهاي بيو شيميائي سرم خون جوجه هاي گوشتي موثر نبود ولي ميزان گلوگز، پروتئين و فعاليت انزيم هايAST و ALP تحت تاثير سطح زئوليت تغيير يافت. با افزايش سطح زئوليت، ميزان گلوگز سرم خون كاهش (05/0> p ) و پروتئين كل افزايش يافت (01/0> p ). نوع زئوليت بر وزن نسبي اندامهاي داخل بدن در دو جنس مختلف اثرات متفاوت داشت. كلينوپتيلوليت در جنس نر موجب كاهش وزن نسبي پيش معده (05/0> p ) و وزن نسبي كبد، طحال و كليه ها شد (01/0> p ) . ولي در جنس ماده به غير از سنگدان (01/0> p ) بقيه اندامها تحت تاثير نوع زئوليت قرار نگرفتند. اثر سطح زئوليت بر وزن نسبي طحا ل (01/0> p ) و كليه ها (05/0> p ) در جنس ماده معني دار بود. بين دو نوع زئوليت در همه دوره ها از نظر تاثير بر عملكرد جوجه ها اختلاف معني دار وجود نداشت ولي سطح زئوليت در همه دوره ها بر افزايش وزن و در 21، 42 و 49 روزگي بر ميزان خوراك مصرفي اثر معني دار داشت. با بالا رفتن سطح زئوليت در جيره ها در همه دوره ها، افزايش وزن اضافه شده بود. نوع زئوليت بر شاخص توليد اثر معني دار نداشت ولي سطح زئوليت در جيره در همه دوره ها بر آن اثر معني دار داشت. در 49 و 56 روزگي تمامي جيره هاي آزمايشي حاوي زئوليت نسبت به جيره شاهد
( فاقد زئوليت ) شاخص توليد بالاتري داشتند.

فصلنامه پژوهش و سازندگي، شماره 64، پاييز 1383 ص 18