موسسه اطلاعات مرغداری - پراكسيد هيدروژن در آب آشاميدني طيور

اضافه نمودن پراكسيد هيدروژن به آب طيور از روشهاي كنترل ميكروارگانيسم ها است كه اخيراً جهت پرورش گله هاي طيور بدون استفاده از دارو مورد توجه قرار گرفته است.

اضافه نمودن پراكسيد هيدروژن به آب طيور از روشهاي كنترل ميكروارگانيسم ها است كه اخيراً جهت پرورش گله هاي طيور بدون استفاده از دارو مورد توجه قرار گرفته است. پراكسيد هيدروژن يك عامل اكسيد كننده بسيار قوي است و به دليل اينكه در نهايت به آب و اكسيژن تجزيه مي شود به عنوان يك محصول سازگار با محيط زيست شناخته شده و جايگزين مناسبي براي محصولات كلره و يده مي باشد.
پراكسيد هيدروژن بطور معمول بصورت محلول 35 درصد در بازار موجود بوده اما اين ميزان براي استفاده در مرغداري بسيار زياد بوده و همچنين احتمال بروز آتش سوزي در غلظت هاي بالاي آن وجود دارد. برخي از پرورش دهندگان طيور در كانادا از نسبت 003/0 درصد براي بهسازي لوله هاي آب رساني استفاده كرده اند. با توجه به ناپايداري پراكسيد هيدروژن به ويژه در لوله هاي فلزي، محققين غلظت 025/0 درصد را پيشنهاد نموده اند. براي بدست آوردن چنين غلظتي مي بايد يك ليتر پراكسيد هيدروژن 5/3 درصد به 140 ليتر آب آشاميدني طيور اضافه گردد. اين محلول بايد بطور روزانه تهيه و مصرف گردد. مطالعات محدودي در زمينه استفاده از پراكسيد در طيور تخم گذار نيز صورت پذيرفته است و نتايج حاصل دلالت بر عدم تأثير منفي اين ماده بر روي توليد تخم مرغ و كيفيت پوسته آن دارد.
رابطه بين مقدار نمك آب آشاميدني با مقدار نمك دان در جوجه هاي گوشتي
در بعضي از مناطق پرورش طيور، آب آشاميدني داراي مقدار قابل توجهي نمك مي باشد. افزايش نمك آب آشاميدني سبب بروز اسهال، بستر خيس وكاهش عملكرد يا بهره دهي در نيمچه هاي گوشتي گرديده و در صورتي كه مقدار نمك به حدود يك درصد آب برسد سبب ايجاد مسموميت خواهد شد. طيور معمولاً آبي را كه داراي مقداري نمك باشد تحمل مي كنند، معهذا براي جلوگيري از بروز عوارض نام برده شده و براي ايجاد تعادل در مقدار نمك دريافتي در نيمچه هاي گوشتي، مقدار نمك دان را بايد با توجه به مقدار نمك موجود در آب تنظيم كرد.