Share/Save/Bookmark
 
سه شنبه ۳۰ خرداد ۱۳۹۱ ساعت ۱۲:۲۳
کد مطلب : 6059
 

ترجمه دكتر فاطمه پور صفر
فاکتورهای خطر ردیابی کست های برونش در آلودگی آنفلوانزای H9N2 اندمیک پرندگان در گله های طیور در ایران
 
فاکتورهای خطر ردیابی کست های برونش در آلودگی آنفلوانزای H9N2 اندمیک پرندگان در گله های طیور در ایران
در طی مدت دهه اخیر، درگیری های آنفلوانزای کم بیماریزای پرندگان(تحت تیپ H9N2) با مرگ و میر بالا در مرغهای گوشتی کشورهای مختلف به ویژه در برخی از کشورهای آسیایی و خاورمیانه شامل ایران گزارش شده است. کست های لوله ای شکل برونش که به برونش های پایین تر گسترش می یابند(BC) یکی از غالبترین جراحات مشاهده شده بعد از مرگ در مرغهای گوشتی متاثر طی مدت درگیری های ویروس آنفلوانزای H9N2 کم بیماریزای پرندگان می باشند. این مطالعه به منظور یافتن فاکتورهای خطر مرگ و میر بالا در مرغهایی که از علائم تنفسی رنج میبردند و در معاینه پس از مرگ BC نشان میدادند انجام گردید. تاریخچه و اطلاعات عمومی گله ها مانند برنامه های واکسیناسیون، میزان مرگ و میر و یافته های نکروپسی مانند تشکیل BC در مجاری هوایی برای 563 گله گوشتی در بخش مرکزی استان فارس، جنوب شرقی ایران، طی سالهای 2006-2001 جمع آوری گردید. نتایج نشان داد که میزان کلی مرگ و میر % 13.52(14.8-12.2:CI %95) بوده که از %18 در سال 2000 به %11 در سال 2006 (0.01>P) کاهش یافته است. اندازه گیری های مربوط به BC %22(24-18:CI%95) بدون هیچ روند کاهشی چشمگیری در طول مدت مطالعه بود. آنالیز چند متغیره استدلالی برگشتی نشان داد که واکسیناسیون برونشیت عفونی، اندازه گله و منطقه جغرافیایی به صورت قابل توجهی با مشاهده BC(0.05>P) در ارتباط هستند. احتمالات مشاهده BC در گله های با تاریخچه واکسیناسیون برونشیت عفونی، هفت برابر بیشتر از گله های بدون واکسیناسیون بود و در گله های کوچک حدود نصف گله های بزرگ بوده است. در نتیجه، واکسن برونشیت عفونی میتواند یکی از فاکتورها ی خطر داوطلب برای لفزایش حدت ویروس H9N2 کم بیماریزا در فیلد باشد.