بيماري گامبورو يك عفونت ويروسي حاد و به شدت مسري جوجههاي جوان است كه بافت لنفوئيدي با تمايل خاص نسبت به بورس فابريسيوس هدف اصلي آن ميباشد. اهميت اقتصادي بيماري به دو علت است . اولا برخي سويههاي ويروس ممكن است بيش از 20 درصد سبب مرگ و مير در جوجههاي 3 هفتهاي و مسنتر شوند. ثانيا باعث تضعيف ايمني طولاني مدت در جوجههاي در سنين اوليه ميشوند. با توجه به اهميت تغييرات تابلوي خوني در تشخيص بيماريهاي مختلف در مطالعه حاضر 200 قطعه جوجه يكروزه را بطور تصادفي به 3 گروه تقسيم شدند گروه 1 را در يك روزگي و گروه 2 در 14 روزگي با ويروس IBD آلوده گرديده و گروه 3 را به عنوان گروه شاهد نگهداري شده. نگهداري و پرورش هر گروه در سالن مجزا و با كارگر مختص به همان گروه انجام ميشد. از جوجههاي گروه 1 در روزهاي 1، 2، 3، 4، 7، 14، 15، 16، 17، 20، 27، 34، 41، و همزمان با آنها از گروه شاهد و از گروه 2 در روزهاي 1 و 2 و 3 و 6 و 13 و 20 و 27 پس از آلودگي و همزمان با آنها از گروه شاهد 3 پرنده را بطور تصادفي انتخاب و خونگيري از طريق قلب بعمل آمد و مورد آزمايشات هماتولوژي (شمارش تعداد كلي گلبولهاي قرمز، اندازهگيري ميزان هموگلوبين، هماتوكريت ، MCV، MCH، شمارش تعداد كلي گلبولهاي سفيد و شمارش تفريقي آنها) قرار گرفت . نتايج بدست آمده نشان ميدهد كه تعداد كلي گلبولهاي قرمز در هر دو گروه نسبت به گروه شاهد كاهش پيدا نموده است . ميزان هموگلوبين و هماتوكريت نيز در هر دو گروه نسبت به گروه شاهد كاهش پيدا كرده است . ميزان MCV در جوجههاي گروه 1 و 2 نسبت به جوجههاي گروه شاهد افزايش نشان ميدهد كه نشاندهنده ماكروسيتوز خفيف بودن كم خوني است . ميزان mch در هر دو گروه تغيير چنداني نداشته است . ميزان MCHC در هر دو گروه تغيير چنداني را نسبت به گروه شاهد نشان نميدهد. تعداد كلي گلبولهاي سفيد در هر دو گروه در تمام دوره بعد از عفونت بالاتر از حد طبيعي است در هر دو گروه افزايش تعداد كلي گلبولهاي سفيد از يك روز بعد از آلودگي شروع ميشود. مقايسه تغييرات هتروفيلها در سه گروه نشان ميدهد كه در گروههاي 1 و 2 بالاتر از گروه شاهد بوده و هتروفيلي در سن 14 روزگي بيشتر از 1 روزگي است . و اين هتروفيلي در هر دو گروه در تمام دوره بعد از عفونت حفظ ميشود. مقايسه تغييرات لنفوسيتهاي سه گروه نشان ميدهد كه در گروههاي 1 و 2 از گروه شاهد كمتر بوده و لنفوسيتوپتي سن 14 روزگي بيشتر از سن 1 روزگي است و اين لنفوسيتوپتي در تمام دوره بعد از عفونت حفظ ميشود. ميزان مونوسيتها در هر دو گروه بيشتر از گروه شاهد و ميزان ائوزينوفيلها در هر دو گروه كمتر از گروه شاهد است .