کانیبالیسم طیور...
قابل توجه انجمنهای حمایت از حیوانات
در جریان انقلاب کبیر فرانسه و اوج اعدامهای بیشمار آن ، دکتر «گیوتین » با اختراع دستگاه گیوتین که گردن متهم را در زیر آن می گذاشتن و در یک لحظه بسیار کوتاه با سقوط تیغه تیز و سنگین دستگاه بر گردن او ، سرش جدا و داخل سبد می افتاد ، بزرگترین خدمت را به بشریت انجام داد و کاری کرد که اعدامین درد و رنج مُردن را نداشته باشند چرا که با قطع سریع نخاع گردن ، ارتباط مغز با اندام محو می شد و مغز پیام دردها را دریافت نمی کرد .
در کُشتار حیوانات هم اگر سلاخ ماهر باشد وسریع کارش را انجام دهد حیوان بیچاره درد را زیاد حس نخواهدکرد وزجر نخواهد کشید ولی درد و رنج حیوانات به اصطلاح حلال گوشت فقط ذبح شدن نیست آنها شکنجه های دردآلود و وحشتناکی بابت پروار شدن تحمل می کنند که یکی از آنها اخته شدن است .
انجمن های حمایت از حیوانات هم که مخالف سرسخت آزار حیوانات محسوب می شوند انگار چشم عنایتشان را از حیواناتی که به عنوان غذا وارد جهازهاضمه و شکم پیچ در پیچ ما می شوند بسته و شکنجه شدن آنها برایشان اصلاً اهمیتی نداردکه نوک چینی پرندگان یکی از ظالمانه ترین و بی نتیجه ترین روشهای جلوگیری از بیماری کانیبالیسم مرغ وخروس های مرغداری هاست .
کانیبالیسم به « به انگلیسی cannibalism » عادت و یا رسم خوردن گوشت انسان است به وسیله انسانی دیگر و اروپائیان عادت همنوع خواری را کانیبالیسم نامیده اند.
مرغ و خروس ها ، بوقلمون ها ، قرقاولها و بلدرچین های داخل سالن های پرورش طیور به ناگهان عصبی و پرخاشگر شده و آنقدر به یکدیگر نوک می زنند که موجب مرگ یکدیگر می شوند . این موضوع برای تولید کنندگان خسارت آور و حیات گله را غیر ممکن می سازد که به این پرخاشگری طیور ، کانیبالیسم می گویند . کانیبالیسم طیور شامل کشیدن پر یکدیگر ، نوک زدن به سر یکدیگر ، نوک زدن به بالهای یکدیگر ، نوک زدن به مقعد یکدیگر و نوک زدن به ناخن های یکدیگر است .
و مرغداری ها هم برای جلو گیری از این نوک زدن ها با تیغ های داغ و تیز و یا ناخن چین معمولی ، مقداری از نوک این پرندگان بیچاره را قیچی می کنند بدین لحاظ و در اینجا بخاطر توقف شکنجه های دردناک این پرندگان ، علت این بیماری را معرفی و راهکار جلوگیری ازکانیبالیسم را ارائه می دهم :
بیتابی و پرخاشگری طیور نقص سیستم عصبی آنهاست و سیستم عصبی هم توسط جریانهای الکتریکی و سیناپس دادن نرونهای عصبی ماهیت می یابد .
الکترونها یا الکتریسیته مورد نیاز سیستم عصبی پرندگان از ذرات نور « فتوالکتریک »و همچنین از ذرات گرمای محیط «ترموالکتریک » تأمین می شود.
ذرات نور پس از برخورد با پر های پرنده ، به جریانهای الکتریکی تبدیل شده و سپس از طریق ریشه و پیاز های پر به نرونهای اندام آنها ریخته می شود.
جریانهای الکتریکی اندام پرنده لازمه رشد وهمچنین بوجود آمدن تخم مرغ است چرا که ملکولهای آلی تشکیل دهنده تخم مرغ فقط در مجاورت و حضور جریانهای الکتریکی پیوند پیدا می کنند و سنتز می شوند « الکتروسنتز » بر این مبناست زمانی که مرغ تخم گذار دچار کُرکی می شود و تخم گذاری اش متوقف میگردد ، پرهایش می ریزند چون به علت عدم تخم مرغ سازی ،نیازی به این صفحات خورشیدی جذب الکتریسیته از ذرات نور « پرها » ندارد در نتیجه دچار ریزش پرها می گردد.
بنابراین نور و حرارت خوب ، لازمه بهترین بهروری مرغداری هاست ولی متأسفانه توصیه شده است برای جلوگیری از نوک زدن ،نور سالن ها را به اندازه ای تاریک کنند که مرغها فقط قادر به دیدن آبخوری و ظرف دون باشند و بهیجوجه هم نور آفتاب از درب و پنجره ها به داخل سالن های پرورش مرغ نتابد که باعث بوجود آمدن کانیبالیسم می گردد !
حق هم دارند که سالن ها را تاریک نگهمیدارند زیرا به تجربه دریافته اند که با شدت نور ، این بیماری شدت پیدا می کند ولی مگر می شود نوری که باعث سلامتی ، رشد و تخم مرغ سازی طیور می شود از سالن های پرورش حذف کرد ؟!
علت این بیماری طیور جذب جریانهای الکتریکی از نور اما ساکن ماندن وبیکار مانده این الکترونها در سیستم عصبی آنهاست و این الکتریسیته یا این الکترونهای دریافتی از نور بواسطه عایق الکتریکی بودن کف قفس ها و سالن ها نمی توانند به صورت الکترونهای جاری از پاهای طیور به اِرت زمین منتقل گردند در نتیجه سیستم عصبی مرغ دچار به هم ریختگی و آشفتگی می گردد.
همه موجودات زنده اینچنین هستند . اگر در زمان عصبانیت و پرخاشگری ، کف پای لخت خود را بر روی باغچه و زمین نمناکی قرار دهیم بلافاصله آرام می گیریم . لذت کوه رفتن فقط هوای سالم آن نیست آنچه به خاطرش دچار شعف می شویم جاذبه الکتریکی کوه است که باعث جریانهای الکتریکی سیستم عصبی مان میشود.
پس علت بوجود آمدن بیماری کانیبالیسم در طیور ، عایق الکتریکی بودن و نارسائی الکتریکی جایگاه طیور با اِرت زمین است که متأسفانه سازندگان اینگونه قفس ها با این موضوع ناآشنایند و به اصطلاح خودشان برای راحتی پاهای مرغها ، کف قفس ها را از پلاستیک ! می سازند ... پلاستیک هم عایق الکتریسیته است .
احمد فتحی مدیر وبلاگ « اسرار ناب هستی »