تاثير مدت تغذيه جيره آغازين - پاياني (رشد) و سطح ليزين جيره بر عملكرد توليدي جوجه هاي گوشتي
اين تحقيق به منظور تعيين اثر سطوح مختلف اسيد آمينه ليزين و زمان تغذيه جيره آغازين و پاياني بر عملكرد جوجه هاي گوشتي در يك آزمايش فاكتوريل 2*2*2 در قالب كاملا تصادفي انجام شد. فاكتور اول ، مدت تغذيه جيره آغازين، فاكتور دوم ، مدت تغذيه جيره پاياني و فاكتور سوم ، سطح ليزين جيره بود. به هر يك از تيمارهاي آزمايش چهار گروه 16 قطعه اي اختصاص يافت. براي اين منظور تعداد 512 قطعه جوجه خروس گوشتي سويه راس 308 ، براي 49 روز بر روي بستر پرورش يافت و عملكرد توليدي آنها در دوره 0 تا 42 و 0 تا 49 روزگي مورد بررسي قرار گرفت . در دوره 0 تا 42 روزگي زمان تغذيه جيره آغازين بر افزايش وزن ، پروتئين مصرفي و بازده پروتئين مصرفي اثر معني داري نداشت ولي باعث افزايش مصرف خوراك، ضريب تبديل خوراك ، انرژي مصرفي و بازده انرژي شد. زمان تغذيه جيره پاياني بر عملكرد جوجه ها اثر معني داري نداشت. افزايش سطح ليزين باعث افزايش وزن زنده و كاهش هزينه هر كيلوگرم گوشت توليدي گرديد. ولي بر ديگر فراسنجه هاي آزمايش اثر معني داري نداشت. همچنين كاهش زمان تغذيه جيره آغازين به 14 روز اثر معني داري بر فراسنجه هاي آزمايش در دوره تا 49 روزگينداشت. ولي شروع زود هنگام تغذيه جيره پاياني در 35 روزگي باعث بهبود پروتئين مصرفي و راندمان پروتئين و هزينه خوراك مصرفي شد. افزودن سطح اسيد آمينه ليزين جيره به مقدار 115 درصد ، توصيه انجمن ملي تحقيقات، باعث افزايش وزن جوجه ها در دوره 0 تا 49 روزگي شد ولي بر ديگر فراسنجه ها تاثير معني داري نداشت. افزودن ليزين به مقدار 115 درصد توصيه شده سبب بهبود وزن لاشه شد، در صورتي كه بر ساير تركيبات لاشه تاثير معني داري نداشت.