|
شنبه ۱۶ بهمن ۱۳۸۹ ساعت ۰۹:۲۲
کد مطلب : 3921
دكتر شيخي وهمكاران بررسي روند تغييرات آنتي بادي ضد ويروس IBD در پولت هاي واكسينه شده با 5 روش مختلف واكسيناسيون
|
|
طرح: كارآزمايي ميداني.
حيوانات: گله‌هاي جوجه‌هاي تخمگذار تجاري شامل 40 گله، هر گله با بيش از 10 هزار پرنده از شروع يكروزگي تا 13 هفتگي.
روش : پنج برنامه واكيسناسيون E , D, B, A با دو نوع واكسن زنده و يك نوع واكسن زنده و يك نوع واكسن كشته روغني عليه بيماري IBD طراحي شده هر يك از گروهها و برنامه واكسيناسيون C , B , A در 10 گله و هر يك از گروههاي E , D در 5 گله قرار داشتند. از هر گله به طور هفتگي از هفته اول تا پايان هفته سيزدهم 25 نمونه خون با روش اليزا از نظر ميزان عيار پادتن ضد ويروس IBD آزمايش مي‌گرديد.
تجزيه و تحليل آماري : از آناليز واريانس يكطرفه اسفاده گرديد. جهت چگونگي اختلاف بين گروههايي كه از نظر آماري داراي اختلاف معني‌دار بودند از آزمون توكي (Tukey) بهره گرفته شد.
نتايج : با پنج برنامه مختلف واكسيناسيون روند كاهش پادتنهاي ضد ويروس IBD مادري به طور يكنواخت مي‌باشد و در زماني كه ميزان اين پادتنها صفر يا نزديك صفر باشد، مجال فعاليت به واكسنهاي ضد IBD را دريافت نموده بودند، عيار پادتن فعال ضد ويروس IBD زودتر از ساير گروهها (در هفته پنجم) افزايش يافت.
نتيجه‌گيري : بهترين زمان مصرف واكسن زنده IBD سني است كه عيار پادتن مادري حدود 1000 يا كمتر باشد. به عبارتي ديگر مناسبترين زمان واكسيناسيون حدود 14 روزگي يا 3 روز قبل و يا بعد از آن مي‌باشد. ضمنا مصرف توام واكسن زنده و واكسن روغني باعث شروع سريعتر پاسخ ايمني و عيار بالاتري از پادتن فعال مي‌گردد.
