داخلی     آرشيو مقاله     تغذیه
Share/Save/Bookmark
 
سه شنبه ۲۸ تير ۱۳۹۰ ساعت ۲۱:۰۳
کد مطلب : 4921
 

ميرزاده، قدرت
تعيين سطح مطلوب انرژي و پروتئين و اثر كاربرد چربي در جيره جوجه‌هاي گوشتي در شرايط استرس گرمايي بلندمدت
 
تعيين سطح مطلوب انرژي و پروتئين و اثر كاربرد چربي در جيره جوجه‌هاي گوشتي در شرايط استرس گرمايي بلندمدت
به منظور ارزيابي مهمترين عوامل تغذيه‌اي مؤثر در جيره جوجه‌هاي گوشتي تحت شرايط استرس گرمايي دو آزمايش انجام شد. در هر آزمايش 200 جوجه نر و 200 جوجه ماده يكروزه در حرارت بالا و مداوم (32 C) بر روي بستر پرورش يافتند. هر دو آزمايش بصورت فاكتوريل (2×2×2) در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي با 5 تكرار و 10 جوجه نر يا ماده در هر تكرار انجام گرفت . تيمارهاي آزمايشي در آزمايش اول شامل دو سطح انرژي (2900 و 3100 كيلوكالري در هر كيلوگرم)، دو سطح پروتئين (NRC و 10 درصد كمتر از NRC) و دو جنس (نر و ماده) و در آزمايش دوم شامل دو سطح چربي (با چربي افزودني و بدون چربي افزودني)، دو سطح پروتئين (NRC و 10 درصد كمتر از NRC) و دو جنس (نر و ماده) بودند. شاخصهاي مورد مطالعه مورد مطالعه در دو آزمايش عبارت بودند از وزن بدن و اضافه وزن روزانه مصرف خوراك روزانه و ضريب تبديل آن، مصرف پروتئين و انرژي در هر دوره و ضريب تبديل آنها به اضافه وزن، هزينه خوراك به ازاي هر كيلوگرم اضافه وزن، درصد لاشه، سينه و چربي حفره بطني در 49 و 56 روزگي و تلفات جوجه‌ها از 7 تا 56 روزگي. در آزمايش اول افزايش سطح انرژي جيره اثر معني‌داري بر اضافه وزن بدن نداشت ، و ضريب تبديل خوراك را بيشتر نمود. سطح انرژي بالا، مصرف انرژي و پروتئين را در جوجه‌هاي گوشتي بطور معني‌داري (p<0/01) افزايش و راندمان تبديل انرژي و پروتئين به اضافه وزن را كاهش داد. در نتيجه باعث افزايش هزينه خوراك به ازاي هر كيلوگرم اضافه وزن گرديد. سطح بالاي انرژي در پي افزايش مصرف پروتئين باعث كاهش درصد چربي حفره بطني در 56 روزگي شد و اثر معني‌داري بر راندمان لاشه و سينه نداشت . تلفات تحت تاثير سطح انرژي جيره قرار نگرفت . كاهش سطح پروتئين جيره در هر دو آزمايش اثر معني‌داري بر اضافه وزن بدن و ضريب تبديل خوراك نداشت ، اما باعث كاهش معني‌دار (p<0/01) مصرف پروتئين و افزايش راندمان تبديل پروتئين به اضافه وزن گرديد. كاهش سطح پروتئين تاثير معني‌داري بر چربي حفره بطني نداشت ، اما ميزان آنرا تا حدودي افزايش داد. كاهش پروتئين جيره و افزايش راندمان استفاده از پروتئين باعث كاهش هزينه خوراك به ازاء هر كيلوگرم اضافه وزن شد. سطح پروتئين پايين باعث كاهش قابل ملاحظه تلفات در هر دو آزمايش شد. در آزمايش دوم، استفاده از 2 درصد اسيد چرب گياهي در جيره اثر معني‌داري بر اضافه وزن بدن نداشت ، اما تا اندازه‌اي داراي اثر مثبت بر ميزان رشد بود. چربي افزودني بطور معني‌داري (p<0/01) باعث بهبود ضريب تبديل خوراك گرديد و استفاده از انرژي و پروتئين جيره را افزايش داد. استفاده از چربي در جيره باعث افزايش درصد چربي حفره بطني، راندمان لاشه و درصد سينه در 56 روزگي شد، اما اثر آن معني‌دار نبود. كاربرد چربي هزينه خوراك به ازاء هر كيلوگرم اضافه وزن را به مقدار كمي كاهش داد و در مقايسه با جيره فاقد چربي افزودني تا اندازه‌اي تلفات را پايين آورد. اثر جنسيت در هر دو آزمايش بر اضافه وزن بدن، مصرف خوراك ، ضريب تبديل خوراك ، راندمان استفاده از انرژي و پروتئين معني‌دار (p<0/01) بود و جنسيت در آزمايش دوم بر درصد تلفات اثر معني‌داري داشت . اضافه وزن بدن و مصرف خوراك در جنس نر بيشتر از جنس ماده بود. جنس نر ضريب تبديل خوراك ، انرژي و پروتئين به اضافه وزن را كاهش و درصد تلفات را افزايش داد. جنسيت اثر معني‌داري بر راندمان لاشه، درصد سينه و درصد چربي بطني نداشت .