|
|
چهارشنبه ۱۳ دی ۱۳۹۱ ساعت ۱۰:۴۳
کد مطلب : 7398
اثر روش و فاصله زماني بين دو تلقيح بر باروري خروس هاي بومي فارس
|
سيد محمدرضا هاشمي ، بهمن ايلامي
در اين پژوهش، با آزمايش فاكتوريل دو فاكتوره، اثر روش تلقيح اسپرم و فاصله زماني بين دو تلقيح بر درصد باروري و جوجه درآوري مرغ هاي بومي بررسي شد. روش تلقيح اسپرم شامل؛ روش تلقيح مورد استفاده در مزرعه اصلاح نژاد مرغ بومي فارس (M1) و روش آزمايشي (M2) و فاصله زماني بين دو تلقيح شامل فاصله هاي زماني 7 (T1) و 14 (T2) روز بود. از 120 قطعه مرغ بومي و 40 قطعه خروس بومي 7 ماهه استفاده شد. تلقيح مرغ ها به مدت 10 هفته انجام شد. تخم مرغ ها از روز دوم پس از تلقيح، جمع آوري شدند و جوجه كشي به منظور تعيين درصد جوجه دهي كل و باروري استفاده شد. نتايج نشان داد كه اثر روش تلقيح، فاصله زماني بين دو تلقيح و اثرات متقابل آنها بر درصد تخم گذاري معني دار نيست. اثر روش تلقيح بر درصد باروري، جوجه دهي كل و جوجه دهي تخم مرغ هاي بارور معني دار بود كه روش دوم تلقيح نتايج بهتري نسبت به روش اول نشان داد. درصد باروري و جوجه درآوري به طور معني داري در تيمار T1 در مقايسه با تيمار T2 بالاتر بود. درصد جوجه دهي كل در تيمار M1T2 به طور معني داري كمتر از بقيه تيمارها بود. در بين تمام تيمارها، بيشترين درصد باروري (20/79 درصد) و كمترين آن (21/48 درصد) بهترتيب مربوط به تيمارهاي M2T1 و M1T2 بود. تفاوت معني داري بين تيمارهاي آزمايشي از نظر درصد جوجه دهي تخم مرغه اي بارور مشاهده نشد. بهترين نتايج از نظر درصد باروري و جوجه درآوري مربوط به تيمار M2T1 بود و استفاده از آن در برنامه هاي تلقيح مصنوعي مرغه اي بومي توصيه مي شود
کليدواژگان: مرغ بومي، روش تلقيح، فاصله زماني بين دو تلقيح، باروري، جوجه درآور
