|
شنبه ۱ مهر ۱۳۹۱ ساعت ۰۹:۱۲
کد مطلب : 6777
بررسي كارايي پوسته تخم مرغ به عنوان جاذب طبيعي در حذف رنگ راكتيو قرمز198 از محلولهاي آبي
|
محمد تقي قانعيان، محمد حسن احرامپوش، قادر غني زاده، سيد مجتبي ممتاز
|
روش بررسي: اين مطالعه به صورت تجربي و در مقياس آزمايشگاهي انجام شد.جاذب مورد نظر در شرايط آزمايشگاهي تهيه و با استفاده از الك هاي استاندارد دانه بندي شد. خصوصيات سطحي پوسته تخم مرغ با استفاده از ميكروسكوپ الكتروني مجهز به EDX و سطح ويژه آن با تكنيك جذب گاز ازت و با استفاده از ايزوترم BET تعيين گرديد. طول موج حداكثر جذب رنگ (λmax) با استفاده از اسپكتروفتومتر UV/vis تعيين شد. هر كدام از مراحل مختلف آزمايشات بصورت سه بار تكرار انجام گرفته است.
يافته ها: طول موج حداكثر جذب رنگ راكتيو قرمز 198 با رسم طيف جذب در حد 518 نانومتر تعيين گرديد. مهمترين اجزاء پوسته تخم مرغ تركيبات كلسيمي با سطح ويژه m2/g 2/1 مي باشد. افزايش دوز جاذب از 2 به 3 گرم در 100 ميلي ليتر و افزايش pH از 4 به 10 منجر به افزايش راندمان جذب به ترتيب از 80% به 92 % و از 44% به 64% شد. نتايج نشان داد افزايش غلظت اوليه رنگ از 10 به 100 ميلي گرم در ليتر باعث كاهش راندمان جذب از 72% به 23% گرديد. سنتيك جذب رنگ مورد نظر از واكنش درجه دوم تبعيت مي كند(995/0= R2). نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه افزايش دوز جاذب به علت بالا بردن جايگاه هاي جذب موجب افزايش راندمان حذف شده است. افزايش غلظت اوليه رنگ به دليل بالا بردن غلظت آلاينده نسبت به جايگاه هاي جذب ثابت موجب كاهش راندمان حذف شده است.
کليدواژگان: جذب سطحي ، پوسته تخم مرغ، رنگ راكتيو قرمز 198، جاذب طبيعي
