|
شنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۱ ساعت ۱۹:۱۲
کد مطلب : 6868
بررسي تاثير آسيت تجربي ( با استفاده از مدل خوراكي تري يدوتيروئين ) بر وزن اندامهاي احشايي و تراكم روده هاي جوجه هاي گوشتي
|
دكتر حسن نوده ، دكتر مسعود تشفام ، دكتر محمد حسن زاده
|
طرح: مطالعه تجربي.
حيوانات: يکصد و پنجاه قطعه جوجه گوشتي نر يکروزه، سويه راس.
روش: جوجه ها مساوي و به صورت تصادفي به دو گروه آزمايشي )شاهد و (T3 تقسيم شدند. به جيره غذايي گروه آزمايشي هورمون تري يدوتيرونين (T3) به ميزان 1.5 ppm و به مدت پنج هفته اضافه گرديد. هر هفته تعداد 5 قطعه از هر گروه جدا و پس از کشتار و باز شدن ديواره محوطه هاي شکمي و سينه اي، قلب آنها مجزا، دهليزها و چربيهاي قاعده قلب برداشته شدند. وزن دو بطن و نيز وزن بطن راست پس از جدا نمودن اتصال آن از ديواره بين دو بطن تعيين گرديد. اندامهاي احشايي (شامل کبد، لوزالمعده، طحال، پيش معده، سنگدان و روده ها) مجموعا از محوطه بطني خارج و به عنوان يک واحد توزين گرديدند. روده هاي بزرگ و کوچک نيز به صورت جداگانه از اين مجموعه مجزا شده و طول و وزن آنها معين گرديد.
تجزيه و تحليل آماري: آزمون t.
نتايج: نتايج نشان داد که نسبت وزن بطن راست قلب به مجموع وزن دو بطن از هفته سوم به بعد، در گروه آزمايشي T3 بين 0.25 و 0.3 بود که نشان دهنده بروز علائم آسيت تجربي است. وزن اندامهاي احشايي در گروه آزمايشي T3 از هفته سوم به بعد اختلاف معني داري را با گروه آزمايشي شاهد نشان مي داد (به صورت کاهش). تراکم روده ها (نسبت وزن به طول) نيز در هفته سوم، کاهش معني داري را در گروه آزمايشي T3 آشکار ساخت ولي در هفته هاي چهارم و پنجم کاهش معني دار نبود.
نتيجه گيري: به نظر مي رسد که افزايش نسبت وزن بطن راست قلب به مجموع وزن دو بطن و کاهش وزن اندامهاي احشايي و تراکم روده ها با آسيت تجربي ناشي از خوراندن T3 مرتبط باشند. روده ها قادر بودند پس از کاهش تراکم در هفته سوم، طي دو هفته بعد کاهش تراکم خود را جبران نمايند و اين اثر ممکن است به علت اثر پروليفراتيو T3 بر روي سلول هاي کريپتهاي روده اي بوده باشد.
کليدواژگان: تري يدوتيرونين (T3) ، آسيت ، اندامهاي احشايي ، تراكم روده ها ، جوجه هاي گوشتي
