بررسي اثر سطوح مختلف کلسيم و فسفر بر عملکرد مرغان بومي ايستگاه مرغ بومي خراسان در مراحل مختلف توليد
حسابي نامقي عليرضا
اين آزمايش به منظور بررسي تاثير سطوح مختلف کلسيم و فسفر جيره بر عملکرد مرغان بومي استان خراسان با استفاده از 400 قطعه مرغ بومي در قالب طرح هاي کاملا تصادفي و آزمايش فاکتوريل با 8 تيمار آزمايشي (2*4)، 5 تکرار و 10 مرغ در هر تکرار از سن 26 الي 50 هفتگي در ايستگاه مرغ بومي خراسان، اجرا شد. تيمارهاي آزمايشي بر پايه جيره حاوي ذرت، سويا و گندم با چهار سطح کلسيم (2.5، 3، 3.5 و 4) و دو سطح فسفر کل (0.5 و 0.75) برحسب درصدي از جيره بود. سطوح ساير مواد مغذي از جمله انرژي و پروتئين خام همسان بود. نتايج نشان دادند که سطوح مختلف کلسيم و فسفر، تاثيري بر وزن تخم مرغ ندارد. سطوح کلسيم بر توليد تخم مرغ اثر معني دار (P<0.05) داشت، به نحوي که بالاترين ميزان توليد (72.6%) و وزن توده تخم مرغ در سطح 3.5 درصدکلسيم در کل دوره مشاهده گرديد، هرچند در اوايل دوره توليد(33-26 هفتگي)، اثر سطح 3 و 3.5 درصد مشابه بود. سطوح فسفر، تاثيري بر ميزان توليد و وزن توده تخم مرغ نشان نداد. سطح 4 درصد کلسيم، بالاترين مصرف خوراک را نشان داد (P<0.05) اما سطوح فسفر، اثري بر مصرف خوراک نداشت. بهترين ضريب تبديل غذايي (3.16) در گروه تغذيه شده با 3.5 درصد کلسيم مشاهده گرديد (P<0.05). تاثير سطوح کلسيم بر ميزان خاکستر استخوان ران معني دار شد، به نحوي که کمترين ميزان خاکستر، در سطح 2.5 درصد کلسيم مشاهده شد. سطح 0.75 درصد فسفر باعث کاهش درصد فسفر استخوان ران گرديد. به طور کلي، نتايج اين بررسي نشان داد که ميزان 3.5 درصد کلسيم باعث بهبود ميزان توليد تخم مرغ و ضريب تبديل غذايي در مرغان بومي مورد مطالعه شد، در صورتي که سطوح فسفر اثري بر صفات توليدي آنها نداشت و سطح 0.5 درصد فسفر ايده آل تر بود.