بررسی مقايسه ای پريمالاك و سالينومايسين در تحريك مصرف اكسيژن كلي بدن و بخش روده اي و نيز توليد سيتوكين در مخاط روده اي
مطالعه حاضر مصرف اكسيژن كل بدن، مصرف اكسيژن روده اي و وضعيت التهاب روده اي در خلال توليد سيتوكين روده اي در نيمچه هاي گوشتي كه پروبيوتيك پريمالاك مصرف كرده بودند را مشخص كرد. به طور تصادفي تعداد 120 نيمچه گوشتي يك روزه، يكي از سه جيره آزمايشي را كه شامل جيره استارتر استاندارد (كنترل)، جيره كنترل + سالينومايسين (SAL) وجيره كنترل + پريمالاك (DFM) را دريافت كردند. نمونه هايي از ايلئوم و سكوم در روزهاي 19، 20 و21 بعد از اندازه گيري مصرف كلي اكسيژن بدن با استفاده از روش كالري متري مستقيم جمع آوري شد. مصرف اكسيژن بافت ايلئوم با استفاده روش آزمايشگاهي (in vitro) پايش اكسيژن (O2 monitor) اندازه گيري شد. آناليز وضعيت ايمني روده اي جوجه هاي گوشتي با استفاده از روش اختلافات نسبي (Relative differences) در mRNA سيتوكين هاي ضد التهابي و پيش التهابي اندازه گيري شد. اينترلوكين (IL) يك بتا،IL-6 وIL-10 با استفاده از روش رونويسي PCR معكوس اندازه گيري شد. گروه دريافت كننده پريمالاک در مقايسه با دو گروه ديگر 6 تا 16 درصد كاهش در مصرف انرژي كلي بدن و تا %47 كاهش در مصرف انرژي ايلئومي (05.0P<) را نشان دادند. داده هاي حاصل از رونويسي PCR معكوس نشان داد كه پريمالاک، هم سيتوكين هاي پيش التهابي و ضد التهابي را در ايلئوم جوجه هاي گوشتي 19 روزه به طور عددي (numerically) تغيير داد. اين داده ها پيشنهاد داد كه ميكروب هاي مستقيم تغذيه شده، باعث افزايش راندمان متابوليك از طريق تغييرات ايجادي در فيزيولوژي و متابوليسم روده اي مي شود. (مقاله كامل در فايل ضميمه در فوق آمده است.)