|
|
شنبه ۲۸ مرداد ۱۳۹۱ ساعت ۰۹:۰۷
کد مطلب : 6518
بررسي استفاده از نشانگرهاي ژنتيكي در برنامه هاي اصلاح نژاد مرغان بومي سعيد زره داران، حكيمه امام قلي بگلي
|
فصلنامه پژوهش هاي علوم دامي، سال بيست و دوم، شماره 1، بهار 1391 ص 1
در اين مطالعه، هفت برنامه اصلاحنژادي به منظور بررسي استفاده از نشانگرهاي ژنتيكي در اصلاح نژاد مرغان بومي، شبيهسازي شد. در برنامه اصلاح نژادي اول ) برنامه پايه(، تنها از فنوتيپ صفات استفاده شد. در اين برنامه،صفات موجود در معادلهي ارزش ژنوتيپي كل شامل وزن بدن در سن 8 هفتگي، وزن و تعداد تخممرغ و صفات موجود در شاخص انتخاب مشابه صفات موجود در ارزش ژنوتيپي كل به اضافه وزن بدن در سن 21 هفتگي و سن بلوغ جنسي بود. در برنامههاي اصلاح نژادي دوم تا هفتم )انتخاب به كمك نشانگرها(، در كنار فنوتيپ صفات مذكور، از اطلاعاتQTL صفت تعداد تخممرغ نيز در شاخص انتخاب استفاده شد. در اين برنامه ها فرض شد كه QTL مورد نظر به ترتيب 01 و 51 درصد واريانس ژنتيكي صفت تعداد تخممرغ را بيان نمايد. براي شبيه سازي برنامههاي اصلاح ،01 ،11 ،21 ،5 نژادي از نرم افزار SelAction استفاده شد. بر اساس نتايج اين مطالعه، پاسخ اقتصادي در برنامه اصلاح نژادي دوم)تنها 5 درصد واريانس ژنتيكي صفت تعداد تخم مرغ توسط QTL فرضي بيان ميشود(، نسبت به برنامه اصلاح نژادي 0 درصد افزايش يافت. روند افزايش پاسخ اقتصادي در ساير برنامهها نيز مشاهده شد تا جايي كه در برنامه / پايه، 03هفتم ) 51 درصد واريانس ژنتيكي صفت تعداد تخم مرغ توسط QTL فرضي بيان ميشود(، پاسخ اقتصادي نسبت به1 درصد / 1 درصد در برنامه پايه به 51 / 20 درصد افزايش يافت. ضريب هم خوني در هر نسل نيز از 96 / برنامه پايه 18در برنامه هفتم كاهش يافت. نتايج اين تحقيق نشان ميدهد كه اطلاعات QTL ، حتي زماني كه تنها 5 درصد واريانسژنتيكي صفت را بيان نمايد، ميتواند به طور موثري در برنامههاي اصلاح نژادي مرغان بومي مورد استفاده قرار گيرد.
