|
|
يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۱ ساعت ۱۶:۱۷
کد مطلب : 7658
تاثير مصرف اسانس آشاميدني آويشن بر عملكرد، بازده انرژي و پروتئين جوجه هاي گوشتي
|
مجيد كلانتر نيستانكي ، علي اصغر ساكي ، پويا زماني ، حسن علي عربي
اين آزمايش با هدف بررسي تاثير مصرف اسانس آويشن به صورت آشاميدني بر عملكرد، بازده انرژي و پروتئين مصرفي و مطالعه شاخص هاي اقتصادي توليد در جوجه هاي گوشتي مصرف كننده اسانس طراحي و اجرا گرديد. در اين آزمايش تعداد 500 قطعه جوجه گوشتي نر يك روزه سويه راس 308 استفاده شد. جوجه ها در يك طرح آزمايشي كاملا تصادفي با تعداد 4 تيمار در 3 تكرار و 25 قطعه در هر تكرار، جمعا شامل 20 واحد آزمايشي، گروه بندي شده و آزمايش انجام شد. طول دوره آزمايش 42 روز و شامل مراحل آغازين ( 0 تا 7 روزگي)، رشد (8 تا 21 روزگي) و پاياني (22 تا 42 روزگي) بود. جوجه ها از روز8 آزمايش در بين گروه هاي آزمايشي مختلف به طور تصادفي توزيع شدند. جيره هاي آزمايشي از نظر انرژي ، پروتئين ، مواد معدني و ساير مواد مغذي در هر مرحله يكنواخت بودند. اسانس آويشن خالص در سطوح مختلف به آب آشاميدني جوجه ها اضافه شد. بر اين اساس 4 گروه آزمايشي متفاوت شامل: 1) گروه شاهد (فاقد اسانس آويشن در آب آشاميدني) 2) سطح 1/0 درصد 3) سطح 15/0 درصد و 4) سطح 2/0 درصد اسانس آويشن گروه بندي شدند. توزين خوراك مصرفي بطور روزانه و خوراك باقي مانده يا افزايش وزن به صورت هفتگي انجام شد. صفات عملكردي شامل خوراك مصرفي و افزايش وزن روزانه و ضريب تبديل غذايي بود كه بصورت هفتگي اندازه گيري شدند. نتايج تحقيق نشان داد، از نظر ميزان خوراك مصرفي و افزايش وزن روزانه در مرحله رشد، پاياني و در كل دوره پرورش، بين گروه هاي آزمايشي تفاوت آماري معني دار وجود داشت (05/0 >P). بيشترين ميزان خوراك مصرفي و افزايش وزن به سطح 2/0 اسانس آويشن و كمترين به گروه شاهد تعلق داشت (05/0 >p). كمترين ضريب تبديل غذايي مربوط سطح 2/0 و بيشترين مربوط به گروه شاهد بود (05/0 >p). شاخص هاي مربوط به بازده مصرف انرژي و پروتئين شامل نسبت افزايش وزن به پروتيئن جيره، نسبت انرژي متابوليسمي به افزايش وزن روزانه و نسبت افزايش وزن به پروتئين مصرفي روزانه براي تمامي سطوح اسانس آويشن نسبت به گروه شاهد بطور معني دار (05/0 >P) بهبود نشان داد. سطح 2/0 اسانس آويشن بطور معني دار (05/0 >p)، از نسبت افزايش وزن به پروتيئن جيره و نسبت افزايش وزن به پروتئين مصرفي روزانه بالاتر ولي از نسبت انرژي متابوليسمي به افزايش وزن روزانه پائين تري نسبت به بقيه تيمارها برخوردار بود. نسبت انرژي متابوليسمي به ميزان پروتئين مصرفي روزانه در بين تيمارها معني دار نبود. از نظر شاخص هاي نقطه پراكندگي، شاخص بازدهي كل و شاخص توليد كل، سطوح مختلف اسانس آويشن(به ويژه سطوح 2/0و15/0)، نسبت به گروه شاهد بطور معني دار (05/0 >P) بهتر بودند. به عنوان نتيجه گيري كلي مي توان اظهار داشت استفاده از آويشن به صورت آشاميدني در سطوح 15/0 و 2/0 مي تواند باعث بهبود صفات عملكرد و بازده انرژي و پروتئين مصرفي شده و شاخص هاي اقتصادي توليد در جوجه هاي گوشتي را بهبود بخشد.
کليدواژگان: اسانس آويشن، انرژي، پروتئين، جوجه گوشتي، شاخص هاي اقتصادي، عملكرد
